De tijd gaat toch al best wel snel. Het is vandaag al weer dinsdag! En allereest wil ik iedereen bedanken voor de reacties! Ik vind het ontzettend leuk om van jullie te horen :) !

Gister is onze introductie week begonnen. Deze zal duren tot morgen (woensdag).

Jennifer heeft een leuk programma voor ons opgesteld voor de komende dagen.

Gister hebben we het terrein van Lob Makandra verkend. Ik had wel door dat het terrein behoorlijk groot was, maar toen we de rondleiding over het terrein hadden verbaasde ik me elke keer weer! Het terrein is echt heeel groot! Op het terrein staan onder andere; een kinderopvang, gehandicapten centrum, buurthuis, drukkerij, een school (clarke school), kerk, speciaal gebouwde woningen om mensen een degelijke woonplaats te bieden, verhuur appartementen, de woningen van de mensen van ‘Lob Makandra’ en stichting ‘Weid mijn lammeren’. Volgens mij zijn er nog wel veel meer dingen, maar ben ik die vergeten ;-)

Het was ontzettend leuk om te horen hoe Lob Makandra opgebouwd is vanuit het niets. Er was geen geld, alleen een groep enthousiaste en gedreven mensen. Samen hebben ze dit hele bestaan opgebouwd, vanuit het geloof in God! Echt zo inspirerend en bijzonder!

Ook hebben Laura, Jeffrey en ik de Clarke school gezien, hier gaan we stage op lopen. Het is een betonnen gebouw en that’s it. Het is heel erg om te zien dat kinderen geen mooie lokalen hebben, geen materialen, geen computers, geen boeken... Helemaal niets! Ik ben dus ook ontzettend benieuwd hoe onze tijd op deze school gaat verlopen en wat het met ons doet. Vrijdag gaan we op gesprek met de directrice van de school, dus dan horen we vast meer.

Vandaag is Ilse jarig. Ze is 20 jaar geworden en daar hoort natuurlijk een feestje bij! Daarom hebben we gisteravond, nadat we lekker met elkaar buiten hadden gezeten, alles buiten versierd met vlaggetjes en ballonnen. Ilse lag toen al in bed, en wist vanochtend dus van niks. Ook hadden we een taart gebakken en een Surinaamse jurk voor haar gekocht, als verjaardagscadeau. Vanochtend zijn we vol goede moed om half 8 naar Ilse’s huisje gelopen en hebben luidkeels voor haar gezongen. Ze was blij verrast en vond het erg leuk! De taart hebben we nog niet gehad dus daar gaan we straks lekker van smullen!

Vandaag was dus trouwens introductiedag 2. We werden in groepjes in de stad (Paramaribo) gedropt met een kaart en een lijst met opdrachten. De opdrachten waren bedoeld om de Surinaamse mensen en cultuur beter te leren kennen. Zo was een van de opdrachten bijvoorbeeld: spreek iemand op straat aan en vraag hem/haar het Surinaamse volkslied voor jullie te zingen. Dit was echt zo leuk! We waren in de palmentuin, en kwamen daar een man van de beveiliging tegen, we legden hem uit welke opdracht we hadden gekregen en vroegen hem of hij het Surinaamse volkslied voor ons wilde zingen. Natuurlijk wou hij dat doen, en zo stond hij een minuut later uit volle borst het Surinaamse volkslied voor ons te zingen! Natuurlijk stond er een prestatie tegenover, en zo hebben wij het Nederlandse volkslied voor hem gezongen ;-)

Ook gingen we naar een VVV kantoortje om wat informatie te winnen. Zo was een van de vragen die wij stelden, ‘we willen een aantal dingen weten over de president, vice president en nog een aantal politiek belangrijke mensen.’ ‘Oh’ zegt die vrouw, ‘willen jullie de president spreken? Hij is een heel aardige man hoor maar ik weet niet of hij wel tijd heeft en of jullie wel de juiste kleding aan hebben.’ Haha, je kunt dus zo even bij de president op bezoek als je wilt :p

We hebben vanmiddag heerlijk boodschappen gedaan in de ‘Tulip’. Een grote supermarkt in Paramaribo die heel veel lijkt op een Albert Heijn. Alle spullen die je in een Nederlandse supermarkt kunt kopen zijn daar ook verkrijgbaar. Daar hebben we dus even flink ingeslagen voor de komende dagen! De supermarktjes hier in de buurt lijken niet eens op een supermarkt. Het is een oud huisje, waar een aantal stellingen in staan met etenswaren. Deze winkeltjes worden de ‘chinees’ genoemd omdat ze door chinezen gerund worden. In deze winkeltjes zijn er ook geen luxe vriesvakken, maar staan er gewoon een aantal vrieskisten naast elkaar waar dan van alles in ligt. Je moet dus alle vrieskisten open doen om te zien wat er eigenlijk in zit! Ook is deze winkel tegelijkertijd de woonkamer van deze mensen. Dus soms ligt er gewoon iemand op een zak rijst te slapen, midden in de winkel of op een bank achter de kassa. Heel apart om te zien!

Ook als blank, blond, Nederlands meisje word je hier overal nagefloten. Zo ook in Paramaribo vanmiddag. Jeffrey, Laura en ik liepen door de stad. In een keer zei een man tegen Jeffrey ‘Jij bent een rijk man!’ We schrokken ons rot en dachten dat hij ons misschien wel wou gaan beroven. Maar meteen zei die man er achteraan ‘Je bent een rijk man, je hebt 2 vrouwen!!’ Het gaat er hier toch wel iets anders aan toe dan in Nederland.

Aan de warmte moet ik nog steeds wennen. Het is hier enorm vochtig en in de zon kun je eigenlijk niet zijn, het is gewoon te warm!

Oh ja, even voor de mensen waarmee ik skype contact heb; als ik soms plotseling tijdens een gesprek wegval, is de verbinding hier dus weer eens uitgevallen. De verbinding komt dan ook niet weer tot stand en het duurt vaak wel een dag voordat we hier weer internet hebben.

Ik hoop dat het binnenkort weer wat beter is!

Veel liefs,

Jits